سابقه خاتم سازی در اصفهان به دوره سلجوقیان می رسد که از آنها آثاری باقی مانده است، از جمله درب شبستان مسجد جامع اصفهان و آثاری هم در جاهای دیگر مانند مسجد مصری در جهانباره بوده است.
نقاشی که روی شیشه ۹۰۰ سال دوام میآورد، حکایت هنری دوهزارساله است که حالا شابلونهای چینی میخواهند با مونتاژکاری ردپایش را محو کنند، این روزها حال میناکاری خوب نیست. نقاشی مینایی یا نقاشی روی شیشه از هنرهای اصیل استان اصفهان است که بهنوعی میتوان آن را یکی از هویتها و شناسههای هنری استان اصفهان قلمداد کرد.صبر، آرامش و دقت نظر از عناصر اصلی و لازمه خلق آثار هنری زیبا و ماندگار در نقاشی مینایی محسوب میشود، قلم مویی که در دستان هنرمند این رشته باظرافت، تصاویر و نقش و نگار موردنظر استاد نقاشی مینایی را بر روی آن طراحی میکند به اثر خلقشده در هنر شیشهگری روح میبخشد.
دکتر کمالالدین جناب استاد دانشگاه و فیزیکدان ایرانی و پیشگام فیزیک هستهای در ایران بود.[۱][پیوند مرده]
وی که متولد اصفهان بود مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه سوربون فرانسه و دکتری تخصصی (PhD) فیزیک هستهای خود را از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (Caltech) زیر نظر رابرت میلیکان در آمریکا دریافت نمود.
چند دوره رئیس دانشکده علوم دانشگاه تهران بود. بر اساس تحقیقات انجمن فیزیک ایران، اولین مقاله فیزیک نوشته شده ایرانیان و منتشر شده در نشریات علمی بینالمللی (در سال ۱۹۳۷) از او بود
او همچنین از اعضای حزب ایران و جبهه ملی ایران بود.
پل شهرستان یا پل جی یا پل جسر حسین قدیمیترین پل اصفهان روی رودخانهٔ زاینده رود است. این پل در زمان ساسانیان ایجاد گردید و در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیر و مرمت شدهاست. پل شهرستان در جی قدیم در شرق اصفهان واقع شدهاست. پایههای آن بر روی سنگهای طبیعی کف رودخانه استوار گردیدهاست. طول پل از ستون مدور آجری تا انتهای سنگفرش قدیمی، در حدود ۱۰۵ متر و عرض آن از ۴/۲۵ تا ۵ متر متغیر است. جهت پل، شمالی - جنوبی با کمی انحراف است. پل شهرستان دارای یازده چشمه و دوازده پایه سنگی بزرگ است.[۱][۲] اما قسمت فوقانی پل که جهت عبور و مرور بوده خراب شدهاست و فقط پیاده میتوان از روی آن عبور کرد.[۳]
پل شهرستان در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۴]