سازه های تاریخی اصفهان
منبت کاری
4488واژه منبت به معنای کنده کاری خاص و همراه با خلل و فرج روی چوب است که سابقه ای ديرينه دارد، شايد بتوان آغاز تاريخ منبت کاری را از زمانی دانست که انسان نخستين بار، با ابزاری برنده چوبی را تراشيده است.
هنر ملیله کاری
1393ملیله‌کاری شاخه‌ای از هنر فلزکاری است که با مفتول‌های نازک نقره و مس انجام می‌پذیرد.هنر ملیله کاری امروزی، محصول کار با نقره و مس است که به صورت محصولهای باریک در آمده است و با صرف وقت و دقت فوق العاده و مهارت و هنرمندی ملیله کار، با بهره گیری از نگارههای سنتی و طرحهای اسلیمی به هم پیوند و ارتباط یافته است.شمش‌های نقره را با چکش یا دستگاه نورد به شکل مفتول‌های چهارپهلو، باریک می‌کنند و ابتدا نقش‌های کوچک را می‌سازند؛ سپس آنها را در کنار هم در یک قالب قرار داده و با نقره‌ای با عیار پایین‌تر لحیم می‌کنند.
عمارت هشت بهشت
2134عمارت هشت بهشت در شهر اصفهان نمونه ای از کاخهای محل سکونت آخرین سلاطین دوره صفویه است.باغ وسیعی که عمارت هشت بهشت در آن واقع شده جزیی از باغ بزرگ و دیدنی نقش جهان بوده است که شاه اسماعیل اول احداث کرد و در زمان جانشینان او بخصوص شاه عباس اول به قطعات متعددی تقسیم شد.عمارت هشت بهشت که از مکانهای دیدنی اصفهان است در دو طبقه با طاقهای زیبا و تزیینات فراوان بنا شده که یکی از نمونه های درخشان معماری عصر صفویه به شمار می رود. این کاخ از همان ابتدای احداث عمارت هشت بهشت، هشت به هشت و هشت در بهشت نامیده می شده است.
پل شهرستان
1538پل شهرستان یا پل جی یا پل جسر حسین قدیمی‌ترین پل اصفهان روی رودخانهٔ زاینده رود است. این پل در زمان ساسانیان ایجاد گردید و در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیر و مرمت شده‌است. پل شهرستان در جی قدیم در شرق اصفهان واقع شده‌است. پایه‌های آن بر روی سنگهای طبیعی کف رودخانه استوار گردیده‌است. طول پل از ستون مدور آجری تا انتهای سنگفرش قدیمی، در حدود ۱۰۵ متر و عرض آن از ۴/۲۵ تا ۵ متر متغیر است. جهت پل، شمالی - جنوبی با کمی انحراف است. پل شهرستان دارای یازده چشمه و دوازده پایه سنگی بزرگ است.[۱][۲] اما قسمت فوقانی پل که جهت عبور و مرور بوده خراب شده‌است و فقط پیاده می‌توان از روی آن عبور کرد.[۳]
پل شهرستان در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۴]
کوه آتشگاه
1614بنای باستانی آتشگاه یا کوه آتشگاه از قدیمی‌ترین و ارزشمندترین آثار ثبت شده ملی ایران‌زمین است که پیشینه آن به دوران آتش‌پرستی در باستان و تمدن عیلامی آریایی‌ها می‌رسد که در زمان هخامنشیان و ساسانیان از آن استفاده شده است و معبد اصلی غرب اصفهان قدیم بوده است.